آیت الله مصباح یزدی: محبت در خانواده زمینه‌ساز انجام وظایف دینی است

استاد حوزه علمیه قم در مراسم عقد 5 زوج جوان که شب میلاد مسعود امام رضا(ع) در مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) برگزار شد، گفت: محبت در خانواده علاوه بر ایجاد نشاط و شادمانی در کانون خانواده، زمینه‌ساز انجام وظایف دینی است.

حضرت آیت‌الله مصباح یزدی در این مراسم ضمن تبریک میلاد حضرت ثامن الائمه(ع)، ازدواج را یکی از سنت‌های بزرگ در دین مبین اسلام معرفی كرده و با اشاره به آیه‌ای از قرآن کریم گفت: یکی از نشانه‌های حکمت الهی در آفرینش انسان، قرار دادن همسرانی از جنس خود انسان است، که مایه آرامش اوست.

وی خاطر نشان کرد: شرایط زندگی در عالم به نحوی است که اکثر افراد به دلایل مختلف در حال اضطراب‌اند؛ تا جایی که برخی از فلاسفه یکی از ویژگی‌های انسان را اضطراب ذکر کرده‌اند؛ اما خداوند متعال همان‌گونه که انسان را دارای این استعداد قرار داده، عوامل طبیعی و اکتسابی برای رسیدن به آرامش را نیز قرار داده، یكی از این عوامل طبیعی ازدواج است، و تجارب علمی نیز این مطلب را ثابت كرده است.

عضو مجلس خبرگان رهبری ادامه داد: اگر انسان ازدواج خداپسندانه‌ای داشته باشد، این ازدواج بهترین عامل برای آرامش اوست؛ به گونه‌ای که خستگی‌ها و غم‌هایی که در طول روز برای او به وجود می‌آید، با ملاقات همسر پایان می‌یابد.

علامه مصباح یزدی ازدواج را نعمت الهی دانست و گفت: باید قدر این نعمت الهی را به خوبی شناخت و به خاطر آن شکرگزار خداوند بود.

وی با اشاره به آیه‌ای از قران کریم گفت: همراه با ازدواج به طور طبیعی نوعی محبت و عاطفه بین زوجین برقرار می شود و شرط اول برای زندگی پایدار و سالم، خدشه‌دار نشدن این محبت بین زوجین است.

آیت الله مصباح یزدی گفت: نباید اجازه داد مسائل کوچک در ذهن باقی بماند و به تدریج اسباب بی‌علاقگی زوجین را نسبت به یك‌دیگر فراهم کند؛ چرا که هرچه باعث شود محبت‌ها کم شود، از اعمال شیطان است.

رئیس مؤسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی(ره) در ادامه افزود: محبت در خانواده علاوه بر ایجاد نشاط و شادمانی در کانون خانواده، زمینه‌ساز انجام وظایف دینی است.

وی با اشاره به روایت نبوی(ص) گفت: کسی که ازدواج می‌کند نیمی از دین خود را بیمه كرده و نیمی از خطرها و راه‌های شیطان بر او بسته می‌شود؛ البته انسان همیشه باید مواظب وسوسه‌های شیطانی باشد؛ چرا که ممکن است همراه با بازشدن باب برخی لذائذ دنیوی، انسان زیاده‌خواه شود.