Həzrət Zəhranın (s.ə) ləqəblərindən biri “Mühəddisə”dir. İnsana o zaman “mühəddisə” deyilir ki, mələklər onunla danışsın, ona hədis söyləsin. Bütün peyğəmbərlər və məsum imamlar mühəddis olublar. Allah-taala peyğəmbərlərdən qeyrilərinə də ilham edir. Bu mənada ki, mələk insanla danışır, amma insan mələyi görmür. Bu, Allahın öz xüsusi bəndələrinə verdiyi məqamdır. (“Fədəkiyyə” xütbəsinin şərhi, 6-cı söhbət)