موجودات دارای اراده و اختیار، بر سر دو‌راهی‌ها قدرت انتخاب و گزینش دارند. سرشت این موجودات به‌گونه‌ای است که هم به خوبی‌ها و فضایل تمایل دارند و هم به شهوتها و رذایل. هنر انسان این است كه در بین این دو تمایل متضاد، راه پرستش و عبادت خدا را انتخاب کند. اگر انسان بر سر این دوراهی انتخاب درستی را داشته باشد، به مقامی نائل می‌شود كه برترین فرشتگان هم خادم او میشوند. این مقام با‌عظمت و متعالی که مقام انسان کامل است، همان مقام والای قرب به خداوند است
کتاب صهبای حضور، [1]ص280