قرب خدا، جز در سایه بندگی خدا ممکن نیست. گرچه ما حقیقت این رابطه را درك نمی‌كنیم، ولی با استفاده از آیات شریفه قرآن، می توان کلیاتی از این حقیقت را بیان کرد؛ آنجا که فرمود: وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلاَّ لِیَعْبُدُونِ؛ «جن و انس را نیافریدم، جز برای اینکه مرا عبادت کنند.»
یعنی قرب الهی و كمالی كه شایسته انسان است، تنها در سایه معرفت و شناخت خدا و در نتیجه عبادت و بندگی، برای او حاصل می‌شود

کتاب صهبای حضور، [1]ص281