از مرحوم آقاسیدمصطفی رحمةالله علیه شنیدم كه نقل میکرد، مرحوم آخوند ملامحمد کاشی که در اصفهان تدریس میکرد، نیمههای شب كه برای نماز شب از خواب برمیخاست، در و دیوار و درختهای مدرسه همراه با او تسبیح میگفتند. اما زمانی كه خودش به نماز میایستاد، چنان میلرزید كه نمیتوانست خودش را کنترل کند. این حالت ناشی از درک واقعی عظمت الهی است. اگر دل برای خدا شد، خدا هم چنین درکی به دل میبخشد و چشم دل را باز میکند، تا یَنْظُرَ بِقَلْبِهِ إِلَى جَلَالِی وَ عَظَمَتِی.