در کلمات قصار امیرالمؤمنین علیهالسلام آمده است: كَانَ لِی فِیمَا مَضَى أَخٌ فِی اللَّهِ وَ كَانَ یُعْظِمُهُ فِی عَیْنِی صِغَرُ الدُّنْیَا فِی عَیْنِهِ؛ در گذشته من دوستی خداپسند داشتم که مزایایی داشت. ازجمله صفات برجسته او، میفرماید: این شخص در نظر من مرد بزرگی بود؛ زیرا دنیا در نظرش کوچک بود و اهمیتی به دنیا و لذتهای دنیا نمیداد. این باعث میشد که من او را آدم بزرگی ببینم. وَكَانَ خَارِجاً مِنْ سُلْطَانِ بَطْنِهِ فَلَا یَشْتَهِی مَا لَا یَجِدُ وَ لَا یُكْثِرُ إِذَا وَجَدَ؛ از آنجا که دنیا در نظرش کوچک بود، تحت سلطنت شکم نبود
درسهای اخلاق ماه مبارک رمضان 1439، جلسه یازدهم [1]