تکلیف ما در باب رضایت یا عدم رضایت به شرور
این، یک جنبۀ قضیه است که ما نعمت‌های خدا را تضییع و تفویت نکنیم؛ چه نعمت‌های خودمان را و چه نعمت‌های دیگران را. اما جنبۀ دیگر آن مربوط به واکنش قلبی و اعمال جوانحی ماست، که آیا باید در دلمان به آفات و رنج‌ها و بلاها و ناهنجاري‌ها و حتی جنایات دیگران راضی باشیم؟
[1]. ابراهیم، 7.
و چگونه مي‌توانیم بین نگرانی از درد و رنج‌ها و مصیبت‌ها با رضایت به تقدیرات الهی جمع کنیم؟