آیت الله مصباح: عمده فسادهای بزرگ عالم منشأ روحی دارد

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی مرکز آثار آیت الله مصباح، ایشان در دیدار با شرکت‌کنندگان هشتمین كنگره بین المللی مركز پزشكی امامیه، که در تاریخ 15 مرداد 94 در مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره) برگزار شد، با اشاره به حضور اطبای شیعه سراسر دنیا در این کنگره خاطر نشان کرد: این تجمع برآمده از ترکیب دو عامل است، یکی طبابت و پزشکی، و دیگری تشیع که اولی بیشتر جنبه مادی دارد و دومی بیشتر جنبه معنوی و روحانی و قلبی دارد.

وی افزود: طبیعتا نتایجی که از این اجتماع گرفته می‌شود، می‌تواند بخشی از آن مربوط به حرفه و تخصص‌های طبی شما باشد و بخشی ثمرات روحی و معنوی که از این ارتباط انتظار می‌رود.

آیت الله مصباح جایگاه خاص طبابت و پزشکی در زندگی اجتماعی را مورد توجه قرار داد و یادآور شد: عمده مردم، بر اساس فطرت خدادادی، برای پزشک احترام خاصی قائل هستند، زیرا سلامت جسمی جامعه مرهون تلاش‌های این قشر می‌باشد.

ایشان با بیان اینکه عامل شکل‌گیری این اجتماع، معنوی، اشتراک در دین و آیین و روش زندگی است، اظهار داشت: نتایجی که می‌توان از این اجتماع گرفت، ابتدا مسئولیت اجتماعی شغل و حرفه است، و تبادل اطلاعات و تجربیات که در همه دنیا مرسوم است و مقالات علمی و پزشکی که دائما در اختیار همه اطبای عالم قرار می‌گیرد، ولی این اجتماع صرفاً یک اجتماع شغلی و صنفی نیست، بلکه عامل این اجتماع، عامل معنوی و اشتراک در دین و آیین و روش زندگی است.

وی اضافه کرد: بر اساس این عقیده مشترک، توجه به این نکته ضروری است که یک بخش از وجود ما نیاز به طبابت و پزشکی دارد که آن بخش جسمانی ماست، و بخش دیگر که نیاز به طب و مراقبت دارد، روح و روان ماست که از آن به طب روحانی تعبیر می‌شود.

علامه مصباح با اشاره به اینکه در طول سال‌ها پزشکان تلاش کردند تا بیماری‌ها را بشناسند و راه‌های درمان و معالجه آن را پیدا کنند، تأکید کرد: حال سؤال این است که آیا انسان‌ها تا به حال برای علاج بیماری‌های روحی و معنوی تلاش کرده‌اند؟ آیا روح نیز می‌تواند بیماری داشته باشد؟ درمان آن چگونه است؟

ایشان یادآور شد: این اجتماع فرصتی است برای اینکه شما اطبا، با وجه اشتراکتان که همان دین اسلام و تشیع است، به این سؤالات پاسخ دهید.

وی ضمن بیان اینکه نیاز ما به طب معنوی بیش از طب جسمانی است، خاطر نشان کرد: جسم، مشترک میان ما و حیوانات است، اما بخشی از وجود ما که موجب برتری و ارتقای انسان می‌باشد، روح انسان است که مانند جسم بیمار می‌شود و باید برای علاج آن تلاش کرد.

استاد اخلاق حوزه علمیه اضافه کرد: جهت دیگر برتری روح به این بر می‌گردد که استفاده از این بدن در حدود چند دهه است و طب حداکثر صد سال زندگی جسمانی را پوشش می‌دهد و اما روح تا ابد باقی و عمر آن نامتناهی است، و به اندازه‌ای که نامتناهی بر صدسال برتری دارد، اهمیت طب روحی نسبت به طب جسمانی بیشتر است.

ایشان افزود: اهمیت دیگر طب روحانی بر طب جسمانی این است که طب جسمانی امراضی را درمان می‌کند که برای خود شخص است و تعداد کمی از آنها مسری است، اما بیماری‌های روحی عمدتا فراگیر است و یک بیماری روحی می‌تواند میلیون‌ها انسان را آلوده کند.

وی یادآور شد: با توجه به این نکته‌ها، باید به این فکر بیافتیم که برای طبابت روح چه کرده‌ایم؟ این مسئله باید انگیزه‌ای شود تا بیشتر به سلامت روح بیاندیشیم و اگر روح مریض است ببینیم چگونه باید معالجه شود.

عضو خبرگان رهبری با اشاره به اینکه هر فسادی که در عالم شکل می‌گیرد، ناشی از بیماری‌های روحی است، تصریح کرد: شما می‌بینید که شخصی با یک امضا، هزاران نفر از مردان، زنان و کودکان هم نوع، هم دین و هم قوم خودش در کشور یمن را به کشتن می‌دهد، این قطعا بیماری جسمی نیست، بلکه حس قدرت‌طلبی، سلطه‌گری و راضی کردن اربابان سلطه‌گر است که از بیماری روحی نشأت می‌گیرد.

ایشان با اشاره به اینکه علل شکل‌گیری اکثر جنگ‌ها، مرض روحی تعداد معدودی از انسان‌هاست، اظهار داشت: اگر انسان دچار سرطان شود، نهایتا عمر او کم می‌شود، اما مریض روحی یک ظالم و ستمگر، جان میلیون‌ها انسان را می‌گیرد.

وی ادامه داد: باید علاوه بر شناخت و علاج بیماری‌های جسمی، روح و بیماری‌های روحی مورد توجه قرار گیرد، در جهت علاج این امراض تلاش شود و آموزش‌های لازم برای رهایی از مشکلات روحی داده شود.

آیت الله مصباح تأکید کرد: در حال حاضر علمای دین شناس باتقوا، طبیبان امراض روحی هستند، ما باید به آن‌ها مراجعه کنیم، از آن‌ها درس بگیریم و روح خود را معالجه کنیم.

ایشان همکاری در جهت فعالیت‌های اجتماعی و کمک‌های مادی و معنوی به نیازمندان را ثمره این اجتماعات برشمرد و افزود: از این ظرفیتی که ایجاد شده می‌توان در جهت حل مسائل جهان، بهبود وضع جوامع اسلامی، ایجاد حلقه ارتباطی بین اطبای اسلامی و تبلیغ اسلام در قالب کمک‌های طبی بهره برد.