بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم
الْحَمْدُللهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ وَالصَّلاَةُ وَالسَّلامُ عَلَی سَیِّدِ الأنْبِیَاءِ وَالْمُرسَلِین حَبِیبِ إلَهِ الْعَالَمِینَ أبِی الْقَاسِمِ مُحَمَّدٍ وَعَلَی آلِهِ الطَّیبِینَ الطَّاهِرِینَ المَعصُومِین
أللَّهُمَّ کُنْ لِوَلِیِّکَ الحُجَّةِ بْنِ الْحَسَن صَلَوَاتُکَ عَلَیهِ وَعَلَی آبَائِهِ فِی هَذِهِ السَّاعَةِ وَفِی کُلِّ سَاعَةٍوَلِیًا وَحَافِظاً وَقَائِداً وَنَاصِراً وَدَلِیلاً وَعَیْنَا حَتَّی تُسْکِنَهُ أرْضَکَ طَوْعاً وَتُمَتِّعَهُ فِیهَا طَوِیلاً
تقدیم به روح ملكوتى امام راحلرضواناللهعلیه و شهداى والامقام اسلام صلواتى اهدا بفرمایید.
فرارسیدن عید بزرگ مستضعفان، میلاد خجسته منجى عالم بشریت، حضرت بقیةالله الأعظمارواحنافداه را خدمت همه منتظران ظهور آن حضرت تبریك و تهنیت عرض مىكنم. از خداوند متعال درخواست مىكنیم كه در ظهور آن حضرت، تعجیل بفرماید و همه ما را از خدمتگزاران آستان آن حضرت قرار دهد.
در چنین موقعیتى كه ایران اسلامى غرق در شادى و توجه و توسل به وجود مقدس صاحب الامرعجلاللهفرجهالشریف است جاى پرگویى و اتلاف وقت شما عزیزان نیست. در حقیقت آبشار رحمت الهى از عالم ملكوت، ریزش مىكند و هر كسى به اندازه ظرفیت خودش از این دریاى نور و رحمت فیض مىبرد. فكر مىكنم در این چند دقیقهاى كه مزاحم شما هستم خوب است در این باره صحبت كنیم كه چه كنیم ظرف ما گنجایش بیشتری پیدا كند و بیشتر فیض ببریم.
همه ما دلهایمان آكنده از عشق اهل بیتصلواتاللهعلیهماجمعین، مخصوصاً وجود مقدس امام زمانعجلاللهفرجهالشریف است و انشاءالله در این شب عزیز، مورد عنایت الهى قرار خواهیم گرفت ولى خیلى فرق است بین كسى كه ظرفیتش یك استكان آب است با كسى كه ظرفیتش یك دریا است. چه كنیم كه این ظرفهای ما گنجایش بیشترى پیدا كند؟
امیرالمؤمنینصلواتاللهعلیه فرمودهاند: إِنَّ هَذِهِ الْقُلُوبَ أَوْعِیةٌ فَخَیرُهَا أَوْعَاهَا؛[1] دلهای مردم ظرفهایی است، بهترینش ظرفى است كه گنجایش بیشترى داشته باشد. رحمتى كه ما باید دریافت كنیم نور الهى است كه باید در دل ما بتابد. به هر اندازهاى كه روزنهاى از عالم ملكوت به روى دل ما باز باشد به همان اندازه به آن مىتابد.
همه ما این ادعا را داریم كه منتظر ظهور آن حضرت هستیم و علاقهمندیم كه در ركاب آن حضرت، جانفشانی كنیم اما شاید ادعای همهمان به یك اندازه واقعیت نداشته باشد یعنى مراتب آمادگىمان تفاوت مىكند. سعى كنیم مراتب آمادگىمان را بیشتر كنیم.
آن تصورى كه همه از ظهور امام عصرعجلاللهفرجهالشریف دارند همین است كه دنیا را پر از عدل و داد میکند؛ البته تنها این نیست اما این معروفترین، مشهورترین و شایعترین بركتى است كه با ظهور آن حضرت، عاید مردم مىشود. آیا ما واقعاً طالب گسترش عدل و داد هستیم؟! ما به اندازهاى كه در این ادعا و در این انتظارمان صادق باشیم مورد توجه قرار مىگیریم.
خواهید گفت چه کسی است كه طالب عدل و داد نباشد؟! ادعایش آسان است اما در عمل، اثباتش مشكل است. اگر ما واقعاً منتظر ظهور عدل و داد هستیم و عدل را دوست داریم باید تا آنجایى كه مىتوانیم خودمان در اقامه عدل كوشش كنیم؛ اولاً خودمان مرتكب ظلم نشویم؛ ثانیاً تا آنجا كه مىتوانیم جلوى ظلم را بگیریم و در گسترش عدل در جامعه تلاش كنیم، آنوقت معلوم مىشود كه عدل را دوست داریم؛ اما اگر خودمان آن جایى كه دستمان مىرسد به حق دیگران تجاوز میکنیم، هر حركتى که به ناحق انجام بدهیم و هر حقى كه از دیگرى سلب كنیم نوعى ظلم است.
شاید بعضیها تصور كنند که ما قدرتی نداریم كه حالا عدل داشته باشیم یا ظلم؛ عرض مىكنم آیا شما در صف نانوایى معطل نمىشوید؟! دوست ندارید شاطر زودتر به شما نان بدهد و سهم یكى دیگر را به شما بدهد؟! دانشآموزانى كه سر کلاس، درس مىخوانند دوست ندارند یك نمره بیشتر بیجا بگیرند؟! مىداند كه حقش نمره پانزده است ولى دلش مىخواهد شانزده بگیرد. گاهى هم تلاش مىكند، گاهى هم كارى مىكند كه معلم را گمراه كند؛ این ظلم است.
در خانواده، پدر و مادر نسبت به فرزندان، فرزندان نسبت به پدر و مادر، خواهر و برادر نسبت به همدیگر، اگر حق همدیگر را رعایت نكنند ظلم است. در زندگى اجتماعى، از همسایه گرفته تا مسئولان كشور، همه نسبت به هم حق دارند. اگر حق همسایه را رعایت نكنیم ظلم كردهایم؛ تا برسد به حقى كه حاكمان بر مردم دارند و مردم بر حاكمان دارند. هر كدام كوتاهى كنند ظلم كردهاند.
پس ملاحظه مىفرمایید دامنه عدل و ظلم خیلى گسترده است. شاید لحظهاى نباشد كه ما در زندگى، در معرض عدل و ظلم نباشیم؛ یا آنچه وظیفهمان هست را درست انجام دهیم و آن عدل است؛ یا حق خدا را، حق بندگان خدا را، حق افراد خانواده را، حق همكاران را، حق كارفرما را، حق كارگر را، حق كارمند را رعایت نكنیم و آن، ظلم است.
اگر ما مرتكب چنین ظلمهایی باشیم وقتى مىگوییم دوست داریم كه دادگستر جهان بیاید و ظلم و داد را از روى زمین برچیند راست نگفتهایم. میگوییم بله، جلوی آن ظلمى كه دیگران به ما مىكنند را بگیرد اما ظلمى كه ما به دیگران مىكنیم نه، آن باشد! اینكه مىگوییم دوست داریم حضرت ظهور كند تا دنیا را پر از عدل كند یكی هم این است که باید جلوى ظلم ما را بگیرد. اگر ما دوست داشته باشیم که حضرت ظهور بفرمایند و جلوی ظلم را بگیرند خودمان باید ظلم نكنیم.
مىگوییم أَیْنَ مُعِزُّ الْأَوْلِیاءِ، وَ مُذِلُّ الْأَعْداءِ؟![2] اى كسى كه اولیاء خدا را عزیز مىكنى و دشمنان دین را ذلیل مىكنى! أَیْنَ مُعِزُّ الْأَوْلِیاءِ؟! چه وقت است كه ظهور كنى و اولیاء خدا را عزیز و دشمنان را ذلیل كنى؟! اگر ما واقعاً این را دوست داریم باید سعى كنیم كه دوستان خدا را دوست بشماریم، به آنها مهر بورزیم به خاطر اینكه دوست خدا هستند نه به خاطر اینكه به ما نفعى مىرسانند یا ضررى را از ما دفع مىكنند. دوست خدا را دوست بداریم چون دوست خداست. دشمنان خدا را هم دشمن بداریم. آیا ما واقعاً اینچنین هستیم؟!
اگر دوستان خدا را دوست بداریم، دوستان دوستانشان را هم دوست مىداریم. هر کسی که دوستان خدا را عزیز كند او را دوست مىداریم و هر کسی که دشمنان خدا را عزیز بدارد او را دشمن مىداریم. آیا ما درست اینچنین هستیم؟! آیا در كارهایمان دقت کردهایم؟! آیا بعضى كارهاى ما موجب عزیز كردن دشمنان خدا نمىشود؟!
این را خیلى باز نمىكنم، خودتان بیشتر فكر كنید، ببینید حرکتهای اجتماعى و سیاسیای كه ما انجام مىدهیم و بزرگترهایمان انجام مىدهند اینها در جهت عزیز كردن دوستان خداست یا در جهت عزیز كردن دشمنان خدا؟! آیا چنین كسانى حق دارند بگویند كه ما منتظر آن كسى هستیم كه دوستان خدا را عزیز كند؟! آن كسانى كه بچههاى بسیجى را، آزادهها را، جبهه رفتهها را، حزباللهیها را طرد مىكنند، از ادارات بیرون مىكنند، به آنها اهمیت نمىدهند، به ادعاى اینكه اینها اُمل هستند، اینها روشنفكر نیستند، اینها دوستان خدا را عزیز مىكنند یا ذلیل مىكنند؟! آیا واقعاً دلشان مىخواهد كه دوستان خدا عزیز بشوند؟! و ما آیا آنها را دوست مىداریم یا دشمن مىداریم؟! آیا براى منافع خودمان، براى موقعیت خودمان حاضر نیستیم به كسانى كمك كنیم كه دوستان خدا را ذلیل مىكنند؟! موقع رأی دادن آیا به كسى رأی مىدهیم كه دوستان خدا را عزیز مىكند یا به کسی که دوستان خدا را ذلیل مىكند؟!
مىگوییم أَیْنَ مُحْیى مَعالِمِ الدّینِ وَ أَهْلِهِ؟![3] كجاست آن كسى كه آثار و شعارهاى دین را احیا و احكام تعطیلشده دین را اجرا كند؟! آیا خود ما سعى مىكنیم در اینکه احكام خدا اجرا شود یا هر روز بهانهاى براى تعطیل کردن احكام الهى درمیآوریم؟! و بعد هم كسانى سعى مىكنند اصلاً احكام الهى را عوض كنند، بگویند دیگر تاریخمصرف این احكام گذشته است! آیا چنین كسانى دوستان امام زمان هستند؟! آیا اینها منتظر ظهور حضرت هستند؟! که حضرت چه كار كند؟! آن كسانى كه نمىخواهند احكام خدا اجرا شود و آن كسانى كه درصدد تغییر احكام خدا هستند، آیا اینها منتظر ظهور آقا هستند که بیاید احكام خدا را اجرا كند؟! پس چرا شما تغییرش مىدهید؟! پس چرا شما تعطیلش مىكنید؟!
اگر دقت كنیم مىبینیم خیلى از این ادعاهایمان جاى تأمل دارد. بعضیهایش در اصلِ ادعایش جاى حرف دارد كه راست مىگوییم یا نه؟! بعضیهایش در مراتبش؛ تا چه اندازه دوست داریم؟! این را باید بدانیم كه سروکار ما با كسى است كه به دلهای ما آگاه است، آن كسى كه اختیار امام زمانعجلاللهفرجهالشریف هم به دست اوست او خداى عالم است. او علاوه بر اینكه از رفتار ما آگاه است، از نیتهای ما هم آگاه است و او بالاتر از این است كه به هیچکس ظلم كند.
او فرموده وَمَا أَصَابَكُمْ مِنْ مُصِیبَةٍ فَبِمَا كَسَبَتْ أَیدِیكُمْ؛[4] هر بلا و مصیبتى كه به شما مىرسد در اثر رفتارهاى خودتان است و این در حالی است که خدا خیلیهایش را مىبخشد وَیعْفُو عَنْ كَثِیرٍ؛[5] وَلَوْ یؤَاخِذُ اللَّهُ النَّاسَ بِمَا كَسَبُوا مَا تَرَكَ عَلَىٰ ظَهْرِهَا مِنْ دَابَّةٍ؛[6] اگر بنا بود كه خدا جزاى اعمال را در همین دنیا بدهد جنبندهاى روى زمین باقى نمىماند! یعنى باید چنان عذابى نازل شود كه دیگر امكان حیات روى زمین باقى نباشد!
گاهى كه بعضى از مصیبتها پیش میآید، بعضى از امراض شیوع پیدا مىكند، مصیبتهای اجتماعى پیدا مىشود نتیجه بعضى از اعمال ما است. آن هم براى این است كه متنبه بشویم و توبه كنیم؛ لِیذِیقَهُمْ بَعْضَ الَّذِی عَمِلُوا لَعَلَّهُمْ یرْجِعُونَ.[7] بعضى مصیبتها كه پیش مىآید براى این است كه مزه گناه را بچشیم، ببینیم چه اثری دارد و شاید مردم برگردند و از خطا دست بردارند.
راه اینکه ما ظرفیتمان را گسترش بدهیم براى اینکه از رحمت وجود مقدس ولى عصرارواحنافداه و از تابش انوار ایشان بهخصوص در امشب، بیشتر بهره ببریم این است كه با صاحب این شب عهد ببندیم كه آنچه بتوانیم در راه تحقق اهداف ایشان تلاش كنیم؛ اول سعى كنیم در رفتار خودمان، رفتار شخصىمان، بهگونهای نباشد كه ایشان را اذیت كنیم. شادى ایشان از این است كه احكام خدا اجرا شود. احكام خدا یعنى راه كمال مردم. خدا كه از دستوراتش سودى نمىبرد. احكامى را كه نازل كرده براى این است كه مردم در سایه عمل به این احكام، رشد و تكامل پیدا كنند و به سعادت برسند. امام زمانعجلاللهفرجهالشریف وقتى خوشحال مىشوند كه ببینند احكام خدا عمل مىشود یعنى ببینند كه مردم رو به خدا مىروند، رو به كمال مىروند، رو به سعادت مىروند.
اگر ما در گفتارمان، در رفتارمان و در نیاتمان در چنین حالى باشیم ایشان از ما شاد، خرسند و راضى هستند. طبعاً از كسى هم كه راضى باشند برای او دعا مىكنند و خیر او را از خدا مىخواهند. خدا هم حتماً اجابت مىكند؛ اما وقتى رفتار ما را نمىپسندند، كارهایى مىكنیم كه به منزله ضربه زدن، به منزله توهین و بلكه به منزله شمشیر كشیدن به روى آن حضرت است، آنوقت انتظار داریم كه ایشان ما را یارى كنند؟!
اول باید سعى كنیم خودمان را از گناهان، از آلودگىها، از ظلمها و از مرزشكنىها پاك كنیم. دوم سعى كنیم در محیط خانوادهمان این نور الهى را كه همان احكام خدا و نوامیس الهى است زنده كنیم و بعد تا آنجا كه بتوانیم در اجتماع.
بحمدالله در این روزگار، خداوند متعال به مردم ما عنایت خاصى فرموده كه در طول تاریخ اسلام، نمونهاى برای آن سراغ نداریم؛ و البته كار خدا بىحكمت نیست. مردمى با اخلاص پیدا شدند که خواستند دین خدا اجرا شود و خواستند با ظلم مبارزه كنند. در این راه هم تلاش و كوشش كردند و مضایقه نكردند؛ آن كسانى كه نداى امامرضواناللهعلیه را لبیك گفتند، از پنجاه سال پیش تاكنون، دقیقاً بخواهم عرض كنم چهل و سه سال پیش تا حالا، سختىها را تحمل كردند، زندانها رفتند، شكنجهها دیدند، فقرها و گرفتارىها را تحمل كردند تا انقلاب پیروز شد. بعد از انقلاب هم گذشتها و فداکاریها كردند تا نظام اسلامى استحكام پیدا كرد. این موقعیتى است كه هرگز براى پیشینیان فراهم نشده بود. ما سر سفره این كسانى قرار گرفتهایم كه با قطرات خونشان این امكانات را براى ما فراهم كردهاند.
متأسفانه دستانى در كار است كه دارد ارزش این فداکاریها را كمرنگ مىكند! دارد رابطه ما را با گذشتگانمان، با رزمندگانمان، با آزادگانمان و با خانوادههاى شهدا قطع مىكند! تا دیر نشده ما باید جلوگیرى كنیم، روابطمان را تقویت كنیم، آثار آن عزیزان را زنده نگه بداریم، در راه تحقق اهدافشان كوشش كنیم و هر كارى هم که از دست ما برمیآید انجام دهیم كه این دستاوردهاى انقلاب حفظ شود. اولش این است كه ما خودمان عمل كنیم و بعد هم به دیگران توصیه كنیم. سعى كنیم یارانى پیدا كنیم و به یك حركت فردى اكتفا نكنیم.
این روزگارى كه دشمنان متخاصم، براى منافع مشترك با هم ائتلاف مىكنند، كسانى كه 180 درجه افكارشان با هم فرق مىكند، وقتى منفعت مشتركى پیدا مىكنند با هم متحد مىشوند، ما بیایم بیشتر با دوستان خدا نزدیك بشویم، ارتباط برقرار كنیم، همدیگر را بشناسیم، از همدیگر گذشت كنیم، وحدت و اتحاد دوستان خدا و حزباللهیها را حفظ كنیم و نگذاریم بین آنها اختلاف بیفتند. آن محور وحدت را كه ولایت است فراموش نكنیم. این نعمت ویژهاى است كه خداوند متعال به ما عطا فرموده است.
بههرحال به هر اندازهاى كه در این ادعاهایمان راست بگوییم خدا هم به ما كمك خواهد كرد. او كه از باطن ما آگاه است. خود صاحبالامر هم از ما غافل نیستند. اعمال ما به ایشان عَرضه مىشود و ایشان هم صبح و شب از رفتار ما آگاه مىشوند. حالا اینکه چگونه است این فوق درك ما است. این كلاسش از كلاس بنده بالاتر است که چطور است كه ایشان از همه رفتار ما آگاه مىشوند. این همان طورى است که هر وقت هر جا گرفتار میشویم و مىگوییم السلام علیك یا أباصالح المهدى أدركنى، ایشان صداى ما را مىشنوند. از همان جایى كه آن را مىشنوند از كارهاى ما هم اطلاع پیدا میکنند.
وقتى گرفتار شدهاید و ایشان را صدا مىزنید آیا شك دارید كه ایشان صداى شما را مىشنوند؟! پس اینهمه گرفتارهایی كه گوشه و كنار بیابانها و دریاها یاد ایشان كردند و ایشان نجاتشان دادند اینها را چگونه فهمیدند؟! و من و شما امشب چگونه انتظار داریم كه صداى ما را بشنوند و براى ما دعا كنند؟! همان طور كه صداى ما را براى دعا كردن مىشنوند، صداهاى دیگر ما را هم مىشنوند و از رفتارهاى دیگر ما هم آگاه هستند. سعى كنیم دل ایشان را نسوزانیم. اینهایی كه شهید شدند اینها به منزله فرزندان ایشان هستند. اگر دستاوردهاى خون شهدا را از دست بدهیم مثل این است كه ما هم در خون آن شهیدان شریك بودهایم و اینها دل ایشان را آزرده مىكند.
بههرحال امشب، شب رحمت واسعه الهى است. ما هر چه هم روسیاه هستیم اما نباید ناامید باشیم. همینکه اجازه دادند و توفیق دادند که در یك چنین موقعیتى و در این شهرى كه محل نزول بركات الهى است ما اجتماعى داشته باشیم و به یاد ایشان باشیم این نشانه این است كه خدا درباره ما اراده خیر دارد. در دعاها و مناجات هست كه خدایا! اگر درباره من اراده خیر نداشتى به من توفیق دعا كردن و مناجات كردن نمىدادى! از همین جایی که توفیق دارم با تو سخن بگویم، دعا كنم، مناجات كنم، توبه كنم، مىفهمم كه تو مىخواستى من هدایت بشوم، به تو نزدیك بشوم، مورد رحمت تو واقع بشوم. همینها را ما تفأل به خیر بزنیم. این توفیق، نشانه این است كه دعوت شدهایم؛ دعوت شدهایم كه دست از كارهاى زشتمان برداریم، دعوت شدهایم كه بیشتر به یاد ایشان باشیم، دعوت شدهایم كه بیشتر در راه تحقق اهداف ایشان تلاش كنیم.
اولین كار این است كه اگر كم یا زیاد لغزش و اشتباهى داشتهایم صادقانه از خدا بخواهیم كه ما را ببخشد و مطمئن باشیم كه اگر صادقانه بخواهیم خواهد بخشید. در قدم دوم عهد و پیمان ببندیم كه سعیمان بر این باشد كه لغزشهایمان را دیگر تكرار نكنیم. البته باید از خدا كمك بخواهیم، او به ما كمك كند ولى تصمیم و عزم خودمان بر این باشد كه گذشتههاى نامطلوبمان را تكرار نكنیم؛ و سوم عهد ببندیم كه در راه تحقق اهداف ایشان تلاش كنیم؛ یعنى چیزهایى كه مىدانیم امام زمانعجلاللهفرجهالشریف دوست دارد. هر چه شك دارید که ایشان دوست دارند یا نه را انجام ندهید اما آنهایی كه یقین دارید كه اگر این کار را انجام دهید امام زمانعجلاللهفرجهالشریف خوششان مىآید این را تصمیم بگیرید عمل كنید. اینها را خطاب به شما میگویم ولى اول به خودم میگویم. تصمیم بگیریم آنهایی كه یقین داریم امام زمانعجلاللهفرجهالشریف دوست دارند اقلاً آنها را عمل كنیم.
البته وظیفه ما بیش از این است؛ باید اول سعى كنیم آن چیزهایى را هم كه شك داریم آنها را هم رفع شك كنیم، آن را بدانیم كه چه چیزهایى از ما مىخواهد اما حالا قبل از آن، آنهایی كه یقین داریم که حتماً از ما مىخواهد آنها را كوتاهى نكنیم و آن چیزهایى را كه یقین داریم كه دل ایشان را مىآزارد و ایشان را مىرنجاند، گناهان یقینى، سعى كنیم آنها را، هم خودمان مرتكب نشویم و هم تا اندازهاى كه مىتوانیم در اجتماع، جلوی آن را بگیریم. قدرت ما هم كم نیست اگر دست به دست هم بدهیم و با هم متحد باشیم. البته تکتک، چندان قدرتى نداریم اما اگر با یاران و دوستان، متحد باشیم خیلى كار مىتوانیم بكنیم. بدانیم كه این برقرار كردن ارتباط دوستانه با همفکران و همراهان، یك وظیفه است. وحدت و اتحادمان را حفظ كنیم و سعى كنیم در سایه همكارى، همدلى، همراهى، با مفاسد مبارزه كنیم.
خدا انشاءالله در این شب همه ما و شما را مورد الطاف خاص خودش قرار بدهد. قلب مقدس آقا را از همه ما راضى و خشنود بفرماید و در ظهور آن حضرت تعجیل بفرماید و همه ما را از خدمتگزاران آستان آن حضرت قرار دهد.
والسلام علیكم و رحمهالله
[1]. نهجالبلاغه، حکمت 147.
[2]. مفاتیحالجنان، دعای ندبه.
[3]. همان.
[4]. شوری، 30.
[5]. همان.
[6]. فاطر، 45.
[7]. روم، 41.