استاد اخلاق حوزه علمیه: همه عالم، طفیل وجود اهل‌بیت‌‌علیهم‌السلام هستند

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی آثار حضرت آیت‌الله مصباح یزدی، رئیس مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) در دیدار با جمعی از خادمان آستان مقدس رضوی با بیان این‌که برای با ارزش بودن یک فعل، هم حسن فعلی نیاز است و هم حسن فاعلی. این نکته به این معناست که هم شکل کار، باید خیر و پسندیده باشد و هم نیت انجام آن سالم و خوب باشد. البته نیت افراد، یکسان نیست و حتی در نیت‌های خیر، نیز مراتبی وجود دارد.

علامه مصباح یزدی با اشاره به روایتی اظهار داشت: اولیای الهی در قبال اطاعتی که برای خدا انجام می دادند، هیچ توقعی نداشتند؛ حتی توقع رفتن به بهشت یا دور شدن از جهنم.

وی با اشاره به این که معرفت به اهل‌بیت سبب بالا رفتن ثواب زیارت آن ها می شود و در روایات هم این مسأله ذکر شده است، ادامه داد: یکی از بهترین نقاط عالم – و نه فقط کره زمین- حرم حضرت امام رضا‌علیه‌السلام است و کسانی که چشم دل دارند، می توانند نور واقعی را در این‌جا حس کنند. این‌که خدا به شما توفیق داده تا خادم این آستان باشید، افتخار بزرگی است؛ یعنی از هر چند میلیون نفر، فقط یک نفر خادم آستان امام رضاعلیه‌السلام هستند و بین چند میلیارد انسان روی کره زمین، خداوند این نعمت را به شما داده است؛ این نعمت، نعمت بسیار بزرگی است که نیاز به شکر دارد.

وی افزود: اولین شکری که آدم باید در مقام درک این نعمت به‌جا بیاورد این است که به‌گونه‌ای رفتار کند که امام رضا بپسندد. ببینیم اگر چه کاری و با چه نیت و حالتی انجام دهیم، امام رضا‌علیه‌السلام خشنود می‌شود؟ البته باید امام رضارا شناخته و ایشان را به خودمان قیاس نکنیم.

عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم با اشاره به فرازی از زیارت جامعه کبیره اظهار داشت: اهل‌بیت‌علیهم‌السلام نور هستند که تجلی آن‌ها در دنیا، همان حضور فیزیکی و مادی ایشان است و خداوند بر ما منت گذاشت که ما را از وجود آن‌ها بهره مند کرد.

استاد اخلاق حوزه علمیه با اشاره به روایاتی اظهار داشت: در عالم خلقت، بالاتر از چهارده معصوم‌علیهم‌السلام وجود ندارد؛ در حدیث کساء خداوند متعال به عزت و جلالش قسم خورده و می‌گوید: من همه این عالم را (ماه، خورشید، زمین، آسمان، دریا و خشکی) را نیافریدم مگر به‌خاطر این‌ها؛ چون این‌ها را دوست داشتم بقیه را هم خلق کردم؛ یعنی بقیه عالم طفیل وجود اهل‌بیت‌‌علیهم‌السلام هستند و اصل هدف از آفرینش، اهل‌بیت‌‌علیه‌السلام  هستند.

وی با اشاره به دو نوع مقام تکوینی و تشریعی اهل‌بیت‌ (ع) اظهار داشت: مقام تکوینی، یعنی اهل‌بیت‌علیهم‌السلام واسطه فیض و رحمت الهی هستند؛ یعنی هر خیر و برکت و رحمتی تا روز قیامت به هر موجودی در عالم برسد، به واسطه وجود ایشان است؛ از این‌رو در زیارت جامعه می‌فرماید «بکم فتح الله وبکم یختم وبکم ینزل الغیث». از طرفی دارای مقام تشریع هستند و اطاعت آن‌ها بر ما واجب شده است.

این مفسر قرآن کریم با اشاره به آیه‌ای از قرآن کریم اظهار داشت: البته بالاترین خدمت را نیز اهل‌بیت‌علیهم‌السلام به بشریت می‌کنند؛ زیرا آن‌ها انسان‌ها را به رحمت ابدی و سعادت جاودانه هدایت می‌کنند.

علامه مصباح ادامه داد: قطعاً انسان‌هایی هستند که با درجات مختلفی، مرتکب لغزش‌ها و گناهانی می‌شوند؛ این گناهان ممکن است در این عالم به صورتی جبران شود، مثلا خودشان توبه کنند یا خدای متعال وسایلی برای جبران آن‌ها فراهم کند؛ ولی بالاخره روز قیامت کسانی خواهند ماند که هنوز نامه عمل آن‌ها پر از آلودگی‌ها و گناهانی است که مستحق عذاب هستند؛ آخرین کاری که به دست این بزرگواران انجام می‌گیرد شفاعت است؛ هرکس به اندازه محبتی که نسبت به این خاندان داشته و محبتی که از آن معرفت پیدا شده، این لیاقت را پیدا می کند که مورد شفاعت قرار گیرد. این محبت گوهری ناب است که اگر یک ذره آن در دل فرد باشد، بر همه آلودگی‌ها غالب می‌شود؛ نوری دارد که همه ظلمت‌های دیگر را خاموش می کند.

وی ادامه داد: همان‌طور که گفته شد، کار خیر باید دارای دو حسن فعلی و فاعلی باشد؛ اما در عین حال، همه نیت‌های خوب نیز یکسان نیستند؛ شاید کسی خادمی را مانند شغل‌های دیگری بداند که در مقابل آن، نان حلالی به دست آورد. این هم خودش عبادت است؛ اما ارزش آن در همین حد است؛ یعنی او امام رضا‌علیه‌السلام را دوست دارد و خدمت امام رضاعلیه‌السلام را برای این‌که زیر سایه ایشان می‌تواند یک لقمه نان حلال بخورد، بر عهده گرفته است؛ این نیت بدی نیست ؛ اما خیلی سطح آن نازل است. اما در میان شما کسانی هستند که خود امام رضا‌علیه‌السلام را دوست دارد؛ چون امام رضاست؛ چون مظهر خوبی است؛ این محبت را اگر از او برداریم به چه کسی بدهیم؟ دل از او بکنیم به چه کسی ببندیم؟ آری؛ اگر انگیزه کار، عشق به امام رضا‌علیه‌السلام شد، لازمه عشق به محبوب، عشق به متعلقات آن است.

استاد اخلاق حوزه علمیه ادامه داد: اگر عشق امام رضا‌علیه‌السلام بود، عشق حرمش نیز خواهد بود، عشق زوارهایش نیز خواهد بود و فرد به خاطر امام رضاعلیه‌السلام به آنان عشق می‌ورزد. این که چه‌قدر زوار را دوست دارید، بستگی دارد به این‌که چقدر امام رضاعلیه‌السلام را دوست دارید؟ شعاع محبت امام رضا در عشق و خدمت به زوار تجلی می‌یابد.

آیت‌الله مصباح ضمن ذکر خاطره‌ای از آیت‌الله بهجت(ره) اظهار داشت: آیت‌الله بهجت، خاک کفش زوار حضرت معصومه‌سلام‌الله‌علیهارا به چشم می کشید. شاید بگویید چه بسا، آن زوار خیلی هم مقامی نداشته و شاید مرتکب گناهانی هم بشود؛ اما بالاخره، وقتی به حرم می‌آید، میهمان حضرت معصومه‌سلام‌الله‌علیهاست و این میهمان بودن، او را ارزشمند می‌کند.

وی با اشاره به لزوم تقویت و ارتقای نیت‌ها اظهار داشت: باید انسان به جایی برسد که حتی به قیمت سوختن در آتش، حاضر نشود از زیر سایه امام رضا‌علیه‌السلام کنار برود. امام رضا را به خاطر خود امام رضا دوست بدارد نه این‌که به دنبال معامله و حتی ثواب و رسیدن به بهشت باشد.

 گفتنی است این مراسم دوم آذرماه سال‌ جاری در آستان مقدس حضرت امام رضا‌علیه‌السلام برگزار شد.

برای دریافت صوت این سخنرانی این‌جا را کلیک کنید!