تکالیف مختلف ما در شرایط و موقعیت‌های متفاوت
تکالیف مختلف ما در شرایط و موقعیت‌های متفاوت
البته ما باید سعی کنیم تکلیف را هرچه بهتر بفهمیم، و خداي‌ناکرده هوای نفس و علاقه به پست و مقام و جلب رضایت مردم در تشخیص آن اثر نگذارد. در عمل شخصی خودمان نباید هیچ وقت تحت تأثیر احساسات و عواطف بازدارنده قرار گیریم، بلکه باید تمرین کنیم که همیشه بر احساساتمان حاکم و غالب باشیم. اما نسبت به دیگران، باید عواطف انسانی
دلسوزانه داشته باشیم و احیاناً برای مشکلات و رنج آنها اشک بریزیم: «دل مي‌سوزد، و اشک جاری ميشود، ولی چیزی برخلاف رضای خدا نمي‌گویم».(1) از جملۀ این وظایف، حفظ نعمت‌های خدا برای خود و دیگران، و جلوگیری از فسادها در شهر و خانواده و جامعه است. تکالیف مختلفی هست که باید خوب بشناسیم و عاقلانه و به‌دور از افراط و تفریط و وسواس‌های جاهلانه به آنها عمل کنیم و در قبال آنچه واقع ميشود به تقدیر الهی راضی باشیم؛ مخصوصاً با توجه به اینکه ارادۀ حکیمانۀ الهی به آنها تعلق گرفته تا زمینۀ درک فیوضات بیشتر و رسیدن به مراتب بالاتری از کمال و رحمت و قرب الهی فراهم شود. به عبارت دیگر، از این جهت که این حوادث جزئی از نظام احسن و تدبیر حکیمانۀ الهی در جهان است، نه‌تنها ناراحت نباشیم، بلکه خوشحال هم باشیم، و این کار بسیار مشکلی است و در سایۀ دعا و توکل و تضرع به درگاه الهی و توسل به اولیای خدا آسان ميشود.
وفّقنا الله وإیاکم إن شاء الله.
[1]. مضمون کلامی از پیامبر اکرمصلی الله علیه و آله هنگام مرگ فرزند هجده‌ماهه‌اش، جناب ابراهیم. حضرت وی را بسیار دوست مي‌داشت، و در مقام پاسخ به اعتراض برخی از اصحاب، در قبال گریه در فراق فرزندشان چنین فرمودند.
