چرا می گوییم خدا «صمد» است و نمی تواند محدود باشد؟ چرا می توان خدایی داشت که ذاتاً نامحدود است، ولی نمی توان خدایی داشت که ذاتاً - نعوذ بالله - محدود باشد؟
پاسخ:
در جای خودش(در حکمت متعالیه) ثابت شده است که محدودیت علامت نیاز است و واجبالوجود نیازی ندارد. اما فرض واجبالوجود محدود، فرض متناقض است. زیرا فرض آن بازگشت به فرض بینیازِ نیازمند است. برای توضیح بیشتر میتوانید به آموزش فلسفه، جلد 2، درس 33 و 62 مراجعه کنید.