به گزارش پایگاه اطلاع رسانی آثار حضرت آیتالله مصباح یزدی، عضو خبرگان رهبری در دیدار با جمعی از اعضای شورای تهذیب اخلاق مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) با اشاره به وضعیت جهان امروز گفت: در هیچ دوره تاریخی و برای هیچ امتی اسباب انحطاط و تنزل برای قشرهای مختلف تا این اندازه فراهم نبوده و عوامل تهییج غریزه جنسی كه امروز برای افراد معمولی سهل الوصول است، زمانی برای شاهان هم میسر نبود.
آیتالله محمدتقی مصباح یزدی خاطر نشان كرد: تنها عاملی كه میتواند با این اسباب مقابله كند و از خطر آنها بكاهد، مسائل معنوی و اخلاقی است، وگرنه قانون، نیروی انتظامی و قوه قضائیه نمیتوانند اثر چشمگیری داشته باشند.
وی ادامه داد: در مقابل این اسباب انحطاط باید فعالیت خیلی عمیق و گسترده صورت گیرد ودر غیر این صورت باید منتظرعذابهای شدید الهی بود.
وی سقوط انسان از انسانیت را بالاترین عذاب دانست و گفت: فساد در زمینههای عقائد و ارزشهای دینی بزرگترین فسادهایی است كه جامعه را تهدید میكند. علامه مصباح یزدی با تأكید بر اهمیت مسئولیت خطیر مقابله با انحرافات گفت: جامعه دارای نیازمندیهای گوناگون است كه هریك از آنها وجوب كفائی دارد، اما نیاز به اخلاق مهمترین نیاز جامعه است كه قابل مقایسه با دیگر نیازها نیست.
وی با تأكید بر لزوم خودسازی گفت: عالمی كه به سخنانش عمل میكند، میتواند جامعهای را تغییر دهد و هزاران ناطق زبردست بدون عمل نمیتوانند چنین تأثیری بگذارند.
وی با اشاره به ویژگیهای دروس اخلاق گفت: اگر طلاب احتمال بدهند كه استاد اخلاقشان درسی را مطالعه نكرده یا به خاطر كسب درآمد و منافع تدریس میكند، سخنان استاد هیچ تأثیری در آنها نخواهدداشت.
این استاد اخلاق حوزه علمیه ادامه داد: گاهی اخلاق برای دانشپژوهان به عنوان یك رشته تخصصی به حساب میآید كه باید سرفصلهایی برایش در نظر گرفته شود و مانند دیگر رشتههای تخصصی است كه چه بسا تأثیری غیر مستقیم نیز بر رفتار فرد بگذارد، اما هدف از این دروس، گذراندن آنها و قبول شدن در آنهاست.
علامه مصباح یزدی گفت: گاهی نیز درس اخلاق برای موعظه همراه با خطابه برای شنونده ایراد میشود تا انگیزهای برای رشد اخلاقی در وی ایجاد شود.
علامه مصباح یزدی ادامه داد: گاهی مسأله تربیت است كه لازمهاش مواجه شدن مربی با آحاد متربیان است و از اینجا رابطه بین شاگرد و استاد برقرار میشود.
وی در ادامه با مقایسه بین انواع دروس اخلاق گفت: وقتی فردی با موعظه قصد بیان مباحث اخلاقی به دانشپژوهان را دارد، لازم نیست جنبه اتقان علمی داشته باشد و حتی اگر خودش دارای لغزشی باشد، در همگان انعكاس نمییابد، اما اگر بین استاد و شاگرد رابطه وجود داشته باشد، استاد باید خودساخته بوده و مسئولیت سنگینتری را به دوش بكشد.
علامه مصباح یزدی در ادامه با بیان اینكه درك مسئولیت و عمل به شیوهای كه تأثیرگذار باشد، مستلزم فعالیت بسیار است و در نتیجه، افراد برای این کار انگیزه کمتری پیدا میکنند، خاطر نشان كرد: همین حضور اندك افراد نیز از دیگر مسائلی است كه مسئولیت را مضاعف میكند، چرا كه با نبودن نیرو و حجم زیاد مسئولیت، هرفرد باید بار سنگینتری را بردوش بكشد.
وی با طرح این سئوال كه با وجود چنین تكلیفی، آیا در مقام تزاحم، تكلیف دیگری میتواند ترجیح داشته باشد، با ذكر مثالی گفت: در حوزه علمیهای كه هفتادهزار طلبه مشغول تحصیل و تدریساند و اساس آن فقه و پرورش فقیه است، هنوز فقیه كافی نداریم، چه برسد به اخلاق كه افراد كمی در این زمینه فعالیت میكنند، در نتیجه، به ندرت پیش میآید كه چیزی صلاحیت مزاحمت با این تكلیف را داشته باشد، چرا كه در جهات دیگر بودجه و امكانات و نیروی بیشتری قرار دارد.
رئیس مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) گفت: پس فردی كه خود را برای این امر دشوار و مهم آماده میكند، نباید توقع داشته باشد كه به قدری وقت فراغت داشته باشد كه در همه دروس حوزوی مانند فقه، اصول، فلسفه و تفسیر، كارشناس باشد، بلكه باید همه تلاش خود را برای انجام وظیفه خود به كار گیرد.
وی ادامه داد: هرچند تنظیم سرفصلهای مباحث اخلاقی و ارائه یك منظومه اخلاقی با مبانی تربیتی متناسب با قرآن كریم و سخنان اهلبیت علیهمالسلام امری لازم است و نیاز به پژوهش و تحقیق دارد، اما ركن تهذیب، اخلاق نیست و در پرورش متربی خیلی نیازی به رعایت ترتیب این سرفصلها نیست و استاد باید با آشنایی با متربی و ویژگیهای اخلاقی وی، مباحث را برای او اولویتبندی كند.
عضو خبرگان رهبری توكل برخدا و توسل به اولیای الهی را بزرگترین كمك برای پیشرفت در دفع انحرافات و مفاسد دانست. گفتنی است این دیدار 23 خردادماه درسالن تشریفات مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) برگزار شد.