علامه مصباح یزدی: سخن حضرت امیر(ع) راز بزرگ موفقیت در زندگی اجتماعی است

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی آثار حضرت آیت‌الله مصباح یزدی، رئیس مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) در دیدار با جمعی از طلاب و اساتید حوزه علمیه رشد با اشاره به حق مؤمنین و مسلمانان بر یكدیگر اظهار داشت: روایات متعددی در این زمینه با تعبیرهای مختلف وجود دارد كه نشان از اهمیت این حق دارد.
علامه محمدتقی مصباح یزدی با اشاره به نامه حضرت علی(ع) به فرزندشان امام حسن(ع) خاطر نشان كرد: امیرالمؤمنین(ع) در این نامه به فرزندشان سفارش می‌كنند انسان در برخورد با دیگران خود را میزان قرار داده و هرچه برای خودش دوست دارد، برای غیر خودش هم دوست بدارد و از هرچه اكراه دارد، آن را برای دیگران هم ناپسند بداند.
وی با اشاره به اینكه بیان حضرت علی(ع) شامل برخورد با غیر مسلمان و كافر نیز می‌شود، ابراز داشت: اغلب انسانها بر طبق احساساتشان با دیگران رفتار می‌كنند، اگر از رفتار وی خوششان آمد، او را تحسین كرده و در غیر این صورت رفتار وی را قابل تحسین نمی‌دانند و لذا قضاوت‌ها درباره افراد، اغلب عاقلانه و صحیح نبوده و بر اساس احساسات است.
عضو خبرگان رهبری با اشاره به اینكه طبق فرمایش حضرت علی(ع) باید خود را ملاك برخورد با دیگران قرار داد، اظهار داشت: هر انسانی باید خود را جای دیگران قرار دهد و ببیند كه دوست دارد دیگران با او چه رفتاری داشته باشند و همان رفتار را با دیگران داشته باشد. در برخورد با كسی كه مرتكب اشتباهی شده است، خود را به جای او گذاشته و ببیند اگر خودش همین اشتباه را كرده بود، دوست داشت دیگران با او چه رفتاری داشته باشند.
وی افزود: اگر در صورت اشتباه شخصی برخوردی با او داشته باشیم كه دوست داریم در موقع اشتباه با خودمان نیز همان برخورد بشود، فرد خاطی زودتر اصلاح می‌شود و در غیر این صورت گاه نه تنها فرد اصلاح نشده بلكه به لجبازی روی آورده و بدتر می‌شود و این اتفاق حتی در سطوح عالی كشور نیز می‌تواند جاری شود.
علامه مصباح یزدی این سخن امیر المؤمنین(ع) و روایات مشابه را رازی بزرگ برای موفقیت در زندگی اجتماعی دانست و افزود: اگر انسان در برخورد با دیگران، همواره خود را به جای آنها قرار دهد، علاوه بر اینكه رابطه‌اش با افراد اجتماع بیشتر شده و افراد بسیاری او را دوست خواهند داشت، خدا هم از اینكه حق مؤمن را ادا كرده، از وی راضی خواهد بود.
وی ادامه داد: چنین رفتاری فائده دیگری هم دارد كه تنها مخصوص مؤمنین است و آن اینكه انسان با داشتن چنین برخوردی با دیگران، كم كم روحیه خودخواهی خود را تبدیل به روحیه دیگر خواهی و فداكاری می‌كند و به جایی می‌رسد كه منیت‌ها او را فریب نداده و به جای "من"، خدا را قرار می‌دهد.
استاد اخلاق حوزه علمیه با اشاره به دعای حضرت زهرا(س) برای همسایگان قبل از دعا برای خویش و فرزندان خویش اظهار داشت: حضرت زهرا(س) همسایگان خود و آن هم همسایگانی كه علی(ع) را تنها گذاشتند، بر خود در دعا كردن ترجیح می‌دادند.
وی با اشاره به اختلاف تعبیرات در روایات اظهار داشت: به نظر بنده اینكه در برخی روایات حق مسلم بر مسلم و برخی دیگر حق مؤمن بر مؤمن وارد شده و حتی در برخی دیگر مانند روایت حضرت امیر(ع) حقی برای انسان ـ ولو كافر باشد ـ در نظر گرفته می‌شود، از این روست كه ارزش‌های اخلاقی ذو مراتب و دارای درجه‌های مختلف است.
استاد اخلاق حوزه علمیه قم با اشاره به مثالی ادامه داد: كمك به دیگران امری خوب و پسندیده است كه دارای مصادیق مختلفی است، گاه كمك به پدر و مادر است كه واجب شرعی است، گاه كمك به مؤمن است كه بسیار پسندیده است و گاه كمك به غیرمسلمان است كه آن هم پسندیده است، اما میزان مطلوبیت كمك به دیگران در همه مصادیق یكسان نیست.
وی با اشاره به اینكه حق نیز به اصطلاح تشكیكی و ذومراتب است، اظهار داشت: در برخی موارد حقوقی كه بیان شده حق فرد مؤمن بر مؤمن است، در درجه بعد حق مسلمان بر غیر مسلمان و مرتبه بعد حقی است كه برای غیرمسلمان نیز باید در نظر گرفته شود.
این مراسم 30 بهمن ماه در مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) برگزار شد.