بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم
الْحَمْدُ للهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ وَالصَّلَوةُ وَالسَّلامُ عَلَی سَیِّدِ الأنْبِیَاءِ وَالْمُرسَلِین حَبِیبِ إلَهِ الْعَالَمِینَ أبِی الْقَاسِمِ مُحَمَّدٍ وَعَلَی آلِهِ الطَّیِبِینَ الطَّاهِرِینَ المَعصُومِین
أللَّهُمَّ کُنْ لِوَلِیِّکَ الحُجَّةِ بْنِ الْحَسَن صَلَوَاتُکَ عَلَیهِ وَعَلَی آبَائِهِ فِی هَذِهِ السَّاعَةِ وَفِی کُلِّ سَاعَةٍ وَلِیًا وَحَافِظاً وَقَائِداً وَنَاصِراً وَدَلِیلاً وَعَیْنَا حَتَّی تُسْکِنَهُ أرْضَکَ طَوْعاً وَتُمَتِّعَهُ فِیهَا طَوِیلاً
تقدیم به روح ملكوتى امام راحل و شهداى والامقام اسلام بهخصوص ارواح پاك شهداى مكه صلواتى اهدا مىكنیم.
خداوند متعال را شكر مىكنیم كه توفیق عنایت فرمود در این ماه شریف، در كنار خانه خودش به یاد ولی او دور هم جمع شدیم و دقایقى را به توسل و دعا و تضرع پرداختیم. بسیارى از شما اوقاتى از دیشب را به عبادت و شاید به احیاء و بیتوته گذرانده باشید. صبح هم برنامه سنگینى داشتهاید و لذا جا ندارد كه من خیلى مزاحمتان بشوم. مخصوصاً كه چیز قابل عرضى هم ندارم ولى بههرحال نام مبارك امام زمانصلواتاللهعلیه هست و خود این نام نورانیت دل مىآورد، بلاها را دفع مىكند، حوائج را برآورده مىكند، مریضها را شفا مىدهد، دلها را نورانى مىكند، کدورتها را از بین مىبرد و بسیارى از بركات دیگر را نازل میکند. ما هم به بهانهای مىخواهیم از این فرصت استفاده كنیم و از بركاتى كه بر شما عزیزان نازل مىشود بیبهره نمانیم.
همینگونه كه ملاحظه فرمودید دعاى ندبه از جامعترین دعاهایى است كه از ائمه معصومینصلواتاللهعلیهماجمعین نقل شده و ما در اختیار داریم. از طرف وجود مقدس ولى عصرارواحنافداه سفارشهای ویژهای بهخصوص درباره دعاى ندبه شده كه اگر مجموع اینها جمع شود خودش یك كتاب بزرگ مىشود. بسیارى از كسانى كه توفیق شرفیابى به محضر ایشان را داشتهاند، چه كسانى كه حضرت را شناختهاند یا نشناختهاند، به آنها تأكید شده است كه دعاى ندبه را فراموش نكنید.
یك داستانى یادم آمد که پیش از انقلاب، در یكى از دهات كرمان به نام قناتغستان اتفاق افتاده بود كه ظاهراً صاحب آن هنوز حیات دارد. دوستان ما سال گذشته رفته بودند و ایشان را دیده بودند. در یك جریان مفصلى به روحانى آن جا که شخصى به نام آقاى حسنى بوده، مال سى سال پیشتر، پیغام داده بودند و چند چیز به ایشان توصیه شده بود. یكى از آنها این بود كه دعاى ندبه را ترك نكنید!
بههرحال این دعا یك دعاى بسیار كاملى است. مجموع عقایدى كه ما باید به آن معتقد باشیم در این دعا بیان شده است. فلسفه هستى و فلسفه زندگى انسان در این عالم بیان شده است. مراحل تكاملى كه انسان باید بپیماید و راههایی كه خدا براى او قرار داده در این دعا بیان شده است؛ و درنهایت آن وظیفهاى كه ما در این زمان غیبت داریم، به طور مفصل به صورت دعا و ندبه و سخنان عاشقانه، با شیوههاى مختلف بیانى ذكر شده كه طبق حالات مختلفى كه دعاکنندگان و خوانندگان دارند از آن استفاده كنیم.
در بعضى جاها به زبان عاشقانه گفته شده تو را در كدام كوه و درّهای میتوانم بیایم؟! أبِرَضْوی أوْ غَیرَها أمْ ذی طُوی؟! اینها کوههایی است که در اطراف مکه هست. این فراز از دعا زبان حال یك عاشق جویندهاى است كه از كوه به كوه و از بیابان به بیابان دنبال معشوقش مىگردد؛ تو را از این كوه پیدا كند؟! از آن كوه پیدا كند؟! از این درّه؟! از آن درّه؟! اشاره دارد به اینكه آدم براى اینكه ارتباطى با ایشان برقرار كند جا دارد بیابانها را بگردد، کوهها را بپیماید، درّهها را زیر پا بگذارد، سختىها را تحمل كند تا بلكه بشارتى از آن طرف دریافت كند.
در بخشى از این دعا مىگوید من چه كنم که اینهمه آدم را مىبینم ولی تو را نمىبینم؟! تقریباً به این مضمون که من این چشم را مىخواهم چه كار كنم كه همه را مىبینیم اما تو را نمىبینم؟! و مضامین دیگرى که متناسب با حالات مختلف انسان است؛ و بالاخره اینكه روزى آن بزرگوار ظهور خواهد فرمود و جهان را پر از عدل و داد مىكند. آرزو مىكند كه آن حضرت را زیارت كند و آن روزگار را دریافت كند.
حقیقتاً این دعا یك دعاى بسیار كامل و جامعى است. جا دارد كه عزیزان انشاءالله از حالا تصمیم بگیرند كه وقتی به شهرهاى خودشان مراجعت مىكنند، اولاً این دعا را هفتگى ترك نكنند. ثانیاً سعى كنند آن اندازهاى كه برایشان میسر است از كسانى كه اهلش هستند بخواهند در جلسات هفتگى بخشى از این دعا را به صورت جمله جمله برایشان شرح و توضیح بدهند. این دعا یك دوره درس عقاید و كلام است، یك دوره درس فلسفه خلقت و آفرینش است، یك دوره درس امامشناسى است و خیلى چیزهاى دیگر. خوب است از خدا بخواهیم این توفیق را نصیبمان كند كه از این سفر كه برمیگردیم، انشاءالله همه هفته دعاى ندبه را ترك نكنیم و بعد هم سعى كنیم كه بیشتر به مضامینش آشنا شویم و آن را یاد بگیریم.
آن چیزی كه به ذهنم رسید که در این جلسه، چند دقیقهاى وقت شما را بگیرم این است كه اولاً در میان شش میلیارد انسان كه روى زمین هستند كمتر از یکپنجم آنها مسلمان هستند. خدا به مسلمانها یك عنایت خاصى كرده و توفیق بیشترى به آنها مرحمت فرموده كه آنها حقیقت اسلام را شناختهاند و ایمان آوردهاند.
در بین این یك میلیارد و خورده مسلمانى كه هستند كمتر از یکپنجم آنها شیعه هستند. آمارهاى زیاد و مبالغهآمیزى نقل مىكنند ولی بههرحال كمتر از یکپنجم این جمعیت است. در بین مثلاً دویست و پنجاه، سیصد میلیون شیعهاى كه روى زمین هستند كسانى كه با امام زمانعجلاللهفرجهالشریف آشنا باشند، دعاى ندبه را بشناسند، اینها بسیار كمتر از آنها هستند. شاید باز یکپنجم مجموع شیعیان با وظایف مختلفى كه دارند، دوازده امامىهایش، آنهایی كه دعاى ندبه را مىشناسند یکپنجمِ یکپنجمِ یکپنجمِ جمعیت دنیا باشند؛ و ما از آنها هستیم. خدا سه مرتبه بندگانش را غربال كرده تا این توفیق را به ما عنایت فرموده كه امام زمان را شناختهایم.
آیا ما واقعاً آنگونه كه مقتضاى شناختن امام زمان است رفتار مىكنیم؟! آیا شكر این نعمت را به جا مىآوریم؟! اگر یک ملت یك میلیاردى را فرض كنید كه در یك ستاره یا در یك آسمان دیگرى یك پشتیبانى داشتند و مىتوانستند با انواع وسایل مخابرات مدرن با او ارتباطى برقرار كنند و یك كمكى از او بگیرند، چقدر حاضر بودند خرج كنند و زحمت بكشند تا یك ارتباطى برقرار كنند كه كمك او به آنها برسد؟ مثلاً اگر بیمار هستند بیماریشان شفا پیدا کند؟
كسانى كه به بیمارىهاى لاعلاج یا صعبالعلاجی مبتلا هستند كم نیستند. آنهایی هم كه بیماریشان علاج دارد خیلىهایشان دسترسى به دارو و دكتر ندارند. خیلى بیمارها هستند كه از بى دارویى و بى دكترى از دنیا مىروند. آنهایی كه بیعلاج است که هیچ. حالا اگر بدانند یك كسى در یك كره دیگرى هست كه داروی سرطان یا داروی ایدز را دارد، چقدر حاضرند خرج كنند یك ارتباطى با او برقرار كنند و یك نسخهاى براى معالجه سرطان از او بگیرند؟!
ما ادعا داریم یك كسى را مىشناسیم كه داروی همه دردها را دارد؛ داروی همه دردها! داروی هر گرفتارى كوچك، بزرگ، قرض، درد، غم، غصه و گرفتاری خانوادگی پهلوى اوست. چگونه مىشود با او ارتباط برقرار كرد؟! چند میلیارد دلار باید خرج كرد تا بتوان با او ارتباط برقرار كرد؟! چه سفر فضاییای باید انجام داد تا بتوان با او ارتباط برقرار كرد؟! چقدر خرج دارد؟! هیچ؛ فقط همینکه روز جمعه كه مىشود دعاى ندبه بخوانند.
آیا ما وظیفه ارادتمندیمان را نسبت به امام زمانعجلاللهفرجهالشریف انجام مىدهیم؟! حالا شكر این نعمت که هیچ؛ عقلمان را به كار بگیریم، وقتى یك چنین جایى وجود دارد، چنین كسى هست که چنین قدرتى دارد و مىشود از او استفاده كرد، حالا رابطه عاطفى هیچ، شكر این نعمت هیچ، براى اینكه استفاده كنیم و برویم داروی دردمان را بگیریم چقدر باید همت ما كوتاه باشد؟! چقدر باید ناسپاس باشیم؟! چقدر باید نادان باشیم؟! چقدر باید مبتلا به غفلت باشیم؟! یك چنین قدرتى، یك چنین شخصیتى، یك چنین توانى هست و با این راحتى مىشود با او تماس گرفت، نه دربارى، نه كاخى، نه بساطى، هر جا که دلت بخواهد. آن وقت اینقدر تنبلى و سستى كنیم! درِ هر خانهاى را بزنیم اما او را فراموش كنیم! مشكلى كه داریم از این در به آن در، از این واسطه به آن واسطه، این پارتى، آن پول، آن رشوه، حق را ناحق كن، دروغ بگو، غیبت بكن، تملق بگو، خودت را بشكن، خورد كن تا حاجتت برآورده بشود اما پیش كسى كه نه باید تملق بگویى، نه منت سرت مىگذارد، نه چیزى از تو مىخواهد، فقط کافی است او را بشناسی و در خانهاش بروی، اگر نرویم چقدر پست هستیم؟! چقدر بیهمت هستیم؟!
این یك نكته. یك خورده در این باره فكر كنیم. سعى كنیم حالا كه خدا این معرفت را به ما داده كه یک چنین كسى را شناختیم، اقلاً برویم از او استفاده كنیم. حالا كه رابطه برقرار كردن با ایشان به این راحتى است، اقلاً صبحهاى جمعه در یك جلسه دعاى ندبه شركت كنیم. اینکه سفر قندهار نمىخواهد.
دوم اینكه ما كه در این دعاى ندبه مىخوانیم و آرزو مىكنیم كه در عمرمان روزى بیاید كه یك بار جمال آقا را زیارت كنیم آیا واقعاً ما طالب زیارت ایشان هستیم و ایشان را دوست داریم؟! اگر آدم یك كسى را دوست داشته باشد آیا دائماً او را مىرنجاند؟! آیا دائماً با دوستان، با خویشان و با نزدیكان او بدرفتارى مىكند؟!
گناهى كه انسان مرتكب مىشود مثل تیرى است كه به طرف امام زمانصلواتاللهعلیه پرتاب میشود. هر ظلمى كه به یكى از دوستان امام زمانصلواتاللهعلیه بشود جسارتى است كه به آن حضرت شده است. اگر آقا را دوست داریم چرا به دوستان ایشان ظلم مىكنیم؟! چرا گرانفروشی مىكنیم؟! چرا حقشان را ادا نمىكنیم؟! چرا وقتى یك كارى دستمان هست آن را دور سر مىگردانیم؟! اینها دوستان امام زمان هستند.
ما که آقا را دوست داریم و مىخواهیم ایشان را ببینیم و حکومت و ظهور آقا را درك كنیم كه چه بشود؟ كه احكام اسلام را اجرا كنیم. پس چرا خودمان با این احكام اسلام مبارزه مىكنیم؟! این یك تناقضى است که در وجود ما هست كه از یك طرف، آقا را دوست داریم و دلمان مىخواهد ایشان را ببینیم و از یك طرف هم مدام ایشان را اذیت مىكنیم! یك كارى مىكنیم كه اوقات ایشان از دست ما تلخ شود. آدم دوستش را كه نمیرنجاند!
ما توجه نداریم که با این كارهایى كه مىكنیم نهتنها ایشان را خوشحال نمىكنیم بلكه دائماً دل ایشان را مىسوزانیم. اگر ما یك روزى ایشان را ببینیم و روشن بشود كه ما در طول عمرمان چقدر جسارت و بیادبی کردهایم، آیا چشم داریم که ایشان را ببینیم؟! بنده كه اعتراف مىكنم اگر امروز میسر بود که در مسجدالحرام، آقا را زیارت مىكردم چشمى كه به صورت ایشان بیندازم نداشتم؛ از بس جفا کردهام، از بس بیادبی کردهام، از بس خاطر ایشان را رنجاندهام، چگونه به صورت ایشان نگاه كنم؟!
امروز به بركت این ماه رجب و این عمرهاى كه قسمتمان شده سعى كنیم درباره این دو مطلب بیشتر فكر كنیم و از آن بهرهبرداری كنیم. سعى كنیم یك تغییرى در حال و رفتار خودمان ایجاد كنیم تا بیشتر مورد عنایت آقا قرار بگیریم. اگر ایشان یك گوشه چشمى به همه ما، به همه این جمع كه چیزى نیست، اگر یك گوشه چشمى به همه شیعیانشان بكنند كار همه درست است؛ ما لیاقت نداریم.
پروردگارا! تو را به مقام صاحب الأمر قسم مىدهیم گناهان ما را بیامرز!
جفایى كه نسبت به اهلبیت کردهایم را بر ما ببخش!
به ما توفیق بده كه وظیفهمان را نسبت به وجود مقدس امام زمان بهتر بشناسیم و بهتر عمل كنیم!
روح امام راحل كه این دین، ایمان، مملكت، امنیت و عزتى كه داریم مرهون ایشان هستیم را با انبیا و اولیا محشور فرما!
شهداى ما را با شهداى كربلا محشور فرما!
سایه مقام معظم رهبرى را بر سر ما مستدام بدار!
در ظهور آقا امام زمان تعجیل فرما!
همه ما از یاران آن حضرت محسوب فرما!
عاقبت امر ما ختم به خیر فرما!
حوائج خود ما، دوستان ما، ملتمسین دعا و حقداران ما را برآورده فرما!
ارواح آن كسانى كه از دنیا رفتهاند را با ارواح موالیشان محشور فرما!
وصل على محمد و اله الطاهرین