بالاترین هدف آفرینش رسیدن به قرب الهی است

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی آثار آیت‌الله مصباح ایشان در دیدار با مدیران، رابطین، مسؤلان و ائمه جماعات مساجد استان هرمزگان (همایش بین‌المللی امام سجاد (ع)، جمعی از طلاب شهرستان بجنورد،و دانشجویان بسیجی دانشگاه اصفهان که در تاریخ 15 شهریور 1392 در مجتمع یاوران مهدی (عج) برگزار شد ضمن تبریک دهه کرامت به توضیح هدف خلقت انسان پرداخت.

ایشان با ایراد مقدمه‌ای خاطرنشان کرد: حکایت آفرینش مانند وارد شدن در فروشگاه بزرگی است که کالاهای متفاوت و زیادی در آن قرار دارد و هر شخص برای تأمین نیازها و خواسته‌های خود وارد آن می‌شود.

وی افزود: شخص در این فروشگاه گاهی به کالایی برخورد می‌کند که هیچ شناختی نسبت به آن ندارد، و حتی نمی‌داند برای چه منظور و به چه صورت مورد استفاده قرار می‌گیرد.

علامه مصباح اضافه کرد: فروشنده نیز برای راهنمایی خریداران، شناسنامه‌ای از کالاها در کنار آنها قرار می‌دهد، و حتی بعضی از کارگران را برای توضیحات در مورد کالا می‌گمارد.

ایشان با بیان این‌که انتخاب مناسب، مستلزم شناخت صحیح نسبت به کالاست، یادآور شد: خریدار عاقل ابتدا شناخت کافی نسبت به کالای مورد نیاز پیدا می‌کند، موارد و نحوه صحیح استفاده از آن را می‌شناسد، و بعد اقدام به خرید کالا می‌کند.

وی تصریح کرد: این عالم نیز همانند یک فروشگاه بزرگ است که انواع و اقسام مخلوقات در آن قرار دارد که باید بشناسیم و بدانیم به چه منظور آفریده شده‌اند و چگونه باید به نحو صحیح مورد استفاده قرار گیرند.

آیت‌الله مصباح با اشاره به این‌که اولین قدم در شناخت عالم، شناخت خود انسان و ویژگی‌های اوست، خاطرنشان کرد: بدن، روح، تفکر، و احساسات انسان از مواردی است که نیازمند شناخت و تأمل می‌باشد.

ایشان با بیان این جمله که «انسان هم تماشاگر است و هم بازیگر»، تأکید کرد: انسان هم می‌بیند که چه زمینه‌هایی برای او فراهم شده و هم نقشی به عهده دارد که باید ایفای نقش کند.

وی افزود: انسان نقش بازیگری را زمانی می‌تواند درست ایفا کند که بداند چه نقشی برایش قرار داده شده و در این نقش چه کاری باید انجام دهد و این همان اصلی است که در ادبیات اعتقادی، با عنوان هدف آفرینش و خلقت از آن نام برده می‌شود.

استاد حوزه علمیه در بیان نحوه پاسخ به سؤال «هدف آفرینش چیست»، اظهار داشت: یا باید با تحلیل عقلی به هدف خلقت پی برد و یا با استفاده از تعالیم وحی و اشاره خالق هستی به آن پاسخ گفت، که بهترین و مطمئن‌ترین راه این است که هدف را از خود سازنده پرسید و دنبال کرد.

ایشان ادامه داد: باید از مسیر وحی بشناسیم که برای چه آفریده شده‌ایم، به کجا می‌توانیم برسیم و چگونه باید از این عالم و ظرفیت‌های انسانی استفاده کنیم تا به هدف مطلوب برسیم، که این وظیفه بر عهده پیامبران قرار داده شد و ایشان دریافت کننده وحی و واسط فیض الهی هستند.

وی افزود: در این مسیر تمام تلاش پیامبران شناساندن حقیقت انسانیت و رسیدن به کمال واقعی بود که مردم نالایق قدرت درک این حقیقت را نداشته، سرگرم لذت‌های دنیایی شده و هدف اصلی را گم کردند و منجیان الهی را به دروغگویی و جنون متهم کردند.

علامه مصباح با اشاره به این‌که نعمت‌های دنیا لوازم سفر است، یادآور شد: عده‌ای خود را سرگرم این لوازم کرده‌اند و به جای جمع‌آوری توشه سفر برای رسیدن به هدف اصلی خلقت، تمام هم و غم خود را برای لذت‌های دنیایی صرف می‌کنند.

ایشان هدف آفرینش را از نگاه قرآن سه هدف برشمرد و گفت: خداوند در قرآن در یک جا هدف آفرینش را امتحان انسان معرفی می‌کند، در جای دیگر عبادت خود را هدف معرفی می‌کند، و در نهایت رسیدن به بهشت را هدف آفرینش انسان می‌داند.

علامه مصباح تأکید کرد: تناقضی میان این سه هدف نیست، بلکه این اهداف ناظر به سه مرحله است: هدف اول و نزدیکتر، امتحان انسان است تا با اختیار خود راه درست را پیدا کند، تا مشخص شود کدام یک در این مسیر بهتر عمل می‌کنند. بهترین مسیر آن است که در مسیر بندگی باشد، که عبادت شمرده می‌شود. در نهایت این حرکت، رسیدن به بهشت است که بالاترین درجه و مرحله هدف است؛ و در واقع این سه مرحله در طول هم قرار می‌گیرند.

ایشان تصریح کرد: در سرای قیامت و بهشت نیز مراتبی از هدف وجود دارد که درجه اعلای آن رسیدن به بالاترین مدارج قرب الهی است که هدف والا شمرده می‌شود.

آیت‌الله مصباح در پایان اظهار داشت: یکی از نعمت‌های الهی معرفت اهل‌بیت (ع) است که به ما داده شده است و مسیر رسیدن به هدف خلقت را به ما نشان داده‌ است. باید روح خود را با این وسائط فیض الهی گره بزنیم و در غیاب ایشان، در مسائل سیاسی و اجتماعی به ولی فقیه اقتدا کنیم که پیرو راستین مسیر اهل‌بیت (ع) هستند.