گاهی محب آن چنان در محبوب فانی می‌شود و تمام توجه‌اش به او معطوف می‌شود که اصلا به چیزی دیگر توجه ندارد؛ حتی دیگر به خودش هم توجه ندارد. این حالتی است که برخی از اهل معرفت از آن به فنا تعبیر می‌کنند؛ البته چیزی فانی معدوم نمی‌شود، بلکه محب حالتی پیدا می‌کند... »

قضاء و قدر؛ بخش دوم