به گزارش پایگاه اطلاع رسانی آثار حضرت آیتالله مصباح یزدی: علامه مصباح یزدی سیزدهم دی ماه در دیدار با طلاب و اساتید مدرسه علمیه رشد، با بیان اینکه شناخت افراد ممتاز و رهبران دینی در زمان غیبت با قرائن و نشانهها ممکن است، تصریح کرد: حسن ظن ما به خداوند این است که هنگامی که رهبری میلیونها شیعه در دست یک فرد عالم است خدواند او را تنها نگذارد و صحت این حسن ظن نیز اثبات شده است؛ به گونهای که در برخی از حوادث و جریانات، رهبری در یک طرف و بقیه صاحبنظران در طرف دیگر بودهاند، اما بعدها درستی نظر رهبری مشخص شده است.
استاد اخلاق حوزه علمیه قم ادامه داد: بزرگترین نعمت اجتماعی زمان حال وجود آیتالله خامنهای است و افراد آگاه و مسئول به خوبی میدانند که اگر در برهههایی از انقلاب وجود رهبری نبود کشور دچار چه لطمات و زیانهای جبران ناپذیری میشد.
عضو خبرگان رهبری از جمله نعمتهای خداوندی را خلقت افراد برجسته که واسطه فیض هستنند برشمرد و گفت: خدواند افراد برگزیدهای را واسطه رساندن نعمتهای خود به مردم قرار داده است که برخی از این افراد واسطه بهرهمندی مردم از نعمتهای مادی هستند مانند کسانی که برق، دارو و امثال آن را اختراع و تولید کردهاند که امتداد این نعمتها تا هنگام مرگ است.
آیتالله مصباح یزدی افزود: دسته ممتاز کسانی هستند که نعمتهای معنوی را برای مردم به ارمغان میآورند. چون استمرار این نعمت بینهایت است. نعمت دیندار شدن از جمله نعمتهای معنوی است که آثار جاودان دارد و انسانها مستقیم یا با چند واسطه از علما بهره برده و آنها نیز با واسطه یا بیواسطه از انبیا و امامان گرفتهاند.
عضو خبرگان افزود: ابلاغ و تبلیغ دین کار انبیا، امامان و سپس علمای دین است، اما عمل به مصادیق دین نیاز به تشخیص دارد که این تشخیص وظیفه خود مردم است و مردم باید خود مصادیق را تشخیص بدهند.
استاد اخلاق حوزه علمیه قم با بیان مشکل بودن تشخیص مصادیق در مسائل اجتماعی به برخی نمونههای تشخیصهای مشکل در دوران انقلاب اشاره و تصریح کرد: باید فقیهان با تقوا و آشنا با مسایل سیاسی در مشکلات اجتماعی دست به تحقیق زده و پس از نتیجهگیری به روشنگری و هدایت مردم بپردازند.
عضو خبرگان رهبری با بیان شبهه اعضای نهضت آزادی مبنی بر اینکه روحانیان صلاحیت لازم برای رهبری جامعه را ندارند، بیان کرد: اعضای نهضت آزادی و همفکران آنها مغالطه میکردند که روحانیان باید صرفا در امور دین به اظهار نظر بپردازند و از دخالت در سیاست پرهیز کنند، و متأسفانه این تفکر هنوز در برخی از سیاستمداران کشور وجود دارد و از آن زمان تاکنون منشأ اهانتهای فراوانی به جایگاه روحانیت شده است.
وی با اشاره به عملکرد درخشان امام(ره) و رهبری در عرصه رهبری جامعه اسلامی خاطر نشان کرد: جواب عملی روحانیت به این شبهه عملکرد برجسته امام (ره) و رهبری در مدیریت نظام اسلامی است و این موضوع نشان میدهد مدرک و لباس نمیتواند ملاکی برای سیاستمداری و صلاحیت برای مدیریت باشد.
استاد اخلاق حوزه علمیه قم با بیان اینکه فقاهت، تقوا و سیاستمداری در کنار هم لازمههای مدیریت در نظام اسلامی هستند، خاطر نشان کرد: صرف فقیه بودن برای هدایت جامعه اسلامی کفایت نمیکند و از طرف دیگر، نظر کسی هم که متخصص است تا صدق و تقوای او اثبات نشود برای مردم حجت نیست؛ چون ممکن است یک فرد هرچند متخصص، اما خیانتکار باشد.
آیتالله مصباح یزدی اختلاف جزئی برخی از مراجع با رهبری را در بصیرت سیاسی دانست و گفت: در رهبری علاوه بر فقاهت و تقوا، تخصص در مسائل سیاسی ضرورت دارد، اما در مرجعیت عنصر تخصص در امور سیاسی ضرورت چندانی ندارد.
وی تقوا و عقلانیت را از بایستههای کسب بصیرت و تشخیص مصادیق مسائل اجتماعی ذکر کرد و ادامه داد: اگر تقوا نباشد انسان به سوی هوای نفس گرایش پیدا میکند و فردی هم که اطلاعات و معلومات کافی ندارد اگر نظری بدهد نظری اشتباه خواهد بود.