به گزارش پایگاه اطلاع رسانی آثار آیتالله مصباح، ایشان در همایش نقش نخبگان حوزوی در تبلیغ که در تاریخ 10 اردیبهشت 94 در مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) برگزار شد، در توضیح آیه شریفة «فلولا نفر من کل فرقة منهم طائفة لیتفقهوا فی الدین» خاطرنشان کرد: جدای از معنای اصطلاحی که از فقاهت در ذهن ما تبادر میکند، تفقه در این آیه به معنای ژرف نگری و ژرف اندیشی در تمام ابعاد و مسائل دینی است.
ایشان یادآور شد: در این آیه شریفه، وظیفه ما تنها در تفقه در دین خلاصه نمیشود، بلکه هدف از تفقه هم بهدوش گرفتن مسئولیت هدایت دیگران معرفی شده است.
علامه مصباح با بیان اینکه علما جانشینان انبیاء هستند، خاطرنشان کرد: این منصبی که به فقها و علما داده شده برای این است که آنها نمونهای از مسئولیتهای اجتماعی انبیاء را بر عهده بگیرند و مسیر هدایت را زنده نگه دارند.
ایشان با اشاره به اینکه به برکت رهنمودهای مقام معظم رهبری حرکتهای خوبی در جهت تبلیغ معارف اسلامی صورت گرفته، اظهار داشت: امروزه میبینیم با برنامهریزیها و ظرفیتهایی که ایجاد شده، مسئولیت مورد اشاره این آیه، بیشتر مورد توجه قرار گرفته و تبلیغ معارف دینی بهصورت تخصصی و گستردهتر انجام میگیرد.
استاد اخلاق حوزه علمیه با بیان اینکه برای موفقیت در عرصه تبلیغ دین و هدایت انسانها نیازمند یکسری اصول هستیم، یادآور شد: محتوای تبلیغی غنی، روش مناسب برای تبلیغ و توجه به آفات تبلیغ از اصولی است که هر مبلغ باید به آن عنایت داشته باشد.
وی اضافه کرد: باید محتوای تبلیغ طوری برنامهریزی شود که نیاز جامعه به مسائل دینی، پاسخ به شبهات، و نیازمندیهای اخلاقی و معنوی را رفع نماید؛ و روشهای تبلیغ نیز باید متناسب با جامعه هدف تبلیغی تدوین و اجرا شود.
علامه مصباح در تبیین موانع تبلیغ دین اظهار داشت: خداوند متعال در قرآن کریم میفرماید: هر یک از انبیاء در مسیر تبلیغی خود با شیاطین جن و انس مواجه بودند که مردم را از مسیر هدایت انبیاء دور میکردند.
وی افزود: کسانی هم که برای تبلیغ دین اقدام میکنند، یقینا با چنین موانعی مواجه هستند که با تخریب شخصیت و جایگاه یک روحانی، بهدنبال مانعتراشی در مسیر هدایت مردم و ایفای نقش تبلیغی او هستند.
آیتالله مصباح در ادامه، دیگر آفتهای تبلیغ را مورد توجه قرار داد و تصریح کرد: یک مبلغ باید مواظب رفتار و اعمال خود باشد تا سوژهای برای تخریب چهره و تبلیغ خود ایجاد نکند.
وی تأکید کرد: تخریب یک روحانی و مبلغ به معنای از کار افتادن فعالیت دینی، و تخریب دین در آن منطقه است؛ پس باید مراقب رفتار خود باشیم که خدای نکرده بخاطر اعمال و رفتار ما، مردم نسبت به دین بدبین نشوند و درهای هدایت را به روی خود نبندند.