کسی كه به دنبال عیش هنیء و حیات باقیه است، باید بكوشد تا دنیا در نظرش خوار و حقیر شود؛ فَهِیَ الَّتِی یَعْمَلُ لِنَفْسِهِ حَتَّى‏ تَهُونَ‏ عَلَیْهِ‏ الدُّنْیَا. برای گام نهادن در این راه باید دنیا را رها كرد و به آن اهمیت نداد. در طول این... »

جلسه بیست و چهارم

تاریخ:

چهارشنبه, 15 بهمن, 1382