نفى ارزش ها و اعتقادات دینى به بهانه اختلاف فتوا

نفى ارزش ها و اعتقادات دینى به بهانه اختلاف فتوا

عامل دیگرى نیز در این میان وجود دارد كه به طور اجمال به آن اشاره مى كنم:

كشورهاى سرمایه دار دنیا، دیندارى را و به خصوص دیندارى اسلامى و بویژه اصولگرایان مانند جمهورى اسلامى را، با پیشرفتهاى اقتصادى خود هماهنگ نمى بینند. یعنى چه؟ اجازه بدهید این مسأله را در قالب مثالى عرض كنم.

از جمله بزرگترین شركتهاى آمریكایى كمپانیهایى هستند كه فیلمهاى مبتذل تولید مى كنند و درآمدهایى كه از این راه براى آنها حاصل مى شود گاهى از درآمد منابع نفتى ما بیشتر است. البته تولید فیلم هم به سادگى میسّر نیست. تجهیزات و امكانات فراوانى براى این كار لازم است. از جمله اینكه براى تولید فیلم با مقدمات فراوان شهركهایى ساخته اند. به اجمال مى توان گفت: تولید فیلم براى این شركتها سرمایه زیادى را به كار مى گیرند و اگر فیلم هاى تولید شده به فروش برسد، صاحبان این شركتها به خواسته خود مى رسند. اما اگر فیلم آنها مشترى كافى نداشته باشد، ضرر مى كنند. این شركتها در كشورهایى كه مردم آنها، تماشا كردن چنین فیلم هایى را حرام مى دانند، نمى توانند كالاهاى خود را بفروشند. از این رو براى اینكه بتوانند براى فیلم خود مشترى بیشترى پیدا كنند، سعى مى كنند كه در عقاید و افكار مردم تأثیر گذاشته از حرمت و قبح تماشاى این فیلم ها بكاهند تا به تدریج بتوانند كالاهاى خود را در این كشورها بفروش برسانند. اما چون خود آنها نمى توانند مستقیماً در داخل كشورهاى اسلامى فعالیت كنند، از این رو افرادى را در داخل كشورهاى اسلامى اجیر كرده آنها را در منافع خود شریك مى كنند تا به كمك آنها بتوانند این تحول فرهنگى را ایجاد كنند و در نتیجه سود اقتصادى هنگفتى ببرند. این، انگیزه سوم براى ایجاد انحراف و تغییر در دین است. البته بحث در مورد عوامل و انگیزه هاى ایجاد انحراف در دین مفصل است. اما به هر حال، صرف نظر از عاملى كه بیشتر از خارج تقویت مى شود، یك عده افراد بى دین هستند كه دیندارى را خرافات دانسته و مى گویند باید مردم را از این خرافات نجات داد. عده دیگرى هم دیندارانى هستند كه خود باخته فرهنگ غربى شده اند و قصد دارند در دین تغییراتى ایجاد كنند تا به گونه اى با فرهنگ غربى سازگار شود. حال این عده براى رسیدن به هدف چه مى كنند؟ براى تبیین بهتر بحث، آن را در قالب مثالى عرض كنم.

زمانى كه این عده مى بینند مردم معتقد هستند كه تماشاى فیلم مبتذل و شركت در مجالس عیش و عشرت حرام است. ایجاد شبهه را از اینجا شروع مى كنند كه چه كسى گفته است كه این كار حرام است؟ چرا ما جوانان باید از همه چیزهاى خوب محروم باشیم؟ هنگامى كه در جواب این شبهه به ایشان گفته مى شود: علما گفته اند این كارها حرام است، متوجه مى شوند كه سرچشمه اعتقادات توده مردم و دلبستگى آنها به ارزشها و باورها گفته هاى علماست. از این رو، درصدد برمى آیند كارى كنند كه مردم چندان به گفته هاى علما توجه نكنند.